MLLWR Menu ban
The Military Law and the Law of War Review
PUBLISHED UNDER THE AUSPICES OF THE INTERNATIONAL SOCIETY FOR MILITARY LAW AND THE LAW OF WAR

 
MLLWR Menu haut
Home About Us Editorial Board Submissions Archives Last issue

Review 2013 - Volume 52

Antal Berkes



Summary – The Nagorno-Karabakh conflict before the European Court of Human Rights: pending cases and certain forecasts on jurisdiction and State responsibility

This article analyses two aspects of the cases related to Nagorno- Karabakh pending before the European Court of Human Rights, jurisdiction and State responsibility. The Court made a wise decision to treat two cases, symmetric in their factual background, simultaneously before the Grand Chamber. Despite the uncertainty of the highly disputed facts, the Court’s legal approach can be based on a solid case-law on extraterritorial jurisdiction of outside States controlling an area and the presumption of jurisdiction in the State Party’s national territory. It is submitted that in both situations, in conformity with general international law and the Convention’s own case-law, the Court should base its decision on the obligations of due diligence of the respondent State.

Résumé – Le conflit au Haut-Karabagh devant la Cour européenne des Droits de l’Homme: causes pendantes et quelques perspectives quant à la juridiction et la responsabilité de l’Etat

Cet article analyse deux aspects des causes se rapportant au Haut- Karabagh, pendantes devant la Cour européenne des Droits de l’Homme : la juridiction et la responsabilité de l’Etat. La Cour a pris la sage décision de traiter simultanément devant la Grande Chambre deux causes similaires quant aux faits. Bien que les faits fassent encore l’objet du débat, l’approche juridique de la Cour peut être fondée sur une jurisprudence solide en matière de juridiction extraterritoriale d’Etats étrangers ayant le contrôle d’un territoire et la présomption de juridiction sur le territoire national de l’Etat Partie. L’auteur estime que dans les deux cas, en vertu du droit international général et de la jurisprudence se rapportant à la Convention, la Cour devrait fonder sa décision sur l’obligation de la précaution raisonnable de l’Etat concerné.

Samenvatting – Het conflict in Nagorno-Karabach voor het Europees Hof voor de Rechten van de Mens: hangende zaken en enkele vooruitblikken in verband met de jurisdictie en de aansprakelijkheid van de Staat

Dit artikel analyseert twee aspecten van zaken die voor het EHRM hangende zijn in verband met Nagorno-Karabach: de jurisdictie en de aansprakelijkheid van de Staat. Het Hof heeft een wijze beslissing genomen door twee qua feiten gelijkende zaken samen voor de Grote Kamer te behandelen. Hoewel de feiten nog het voorwerp uitmaken van de debatten, kan de juridische analyse van het Hof alvast berusten op een solide rechtspraak inzake extraterritoriale jurisdictie van externe Staten die de controle uitoefenen op een territorium en het vermoeden van jurisdictie op het nationaal grondgebied van de Lidstaat. In het artikel wordt gesteld dat het Hof in beide gevallen haar beslissing, conform het algemeen internationaal recht en de rechtspraak m.b.t. het EVRM, zou moeten staven op de verplichting tot het nemen van redelijke voorzorgsmaatregelen door de betrokken Staat.

Zusammenfassung – Der Nagorno-Karabach Konflikt vor dem Europäischen Gerichtshof für Menschenrechte: Hängige Fälle und eine Vorschau zur Zuständigkeit sowie zur Staatenverantwortlichkeit

Der vorliegende Artikel analysiert zwei Aspekte von Fällen zu Nagorno-Karabach, die vor dem Europäischen Gerichtshof für Menschenrechte hängig sind, nämlich betreffend Zuständigkeit und Staatenverantwortlichkeit. Der Gerichtshof hat die kluge Entscheidung getroffen, die beiden Fälle mit gleichgelagertem Hintergrund gleichzeitig vor die Grosse Kammer zu bringen. Auch wenn hinsichtlich der stark diskutierten Fakten noch Unsicherheit besteht, kann sich die juristische Vorgehensweise auf eine solide Rechtsprechung bezüglich der extraterritorialen Zuständigkeit fremder Staaten, die ein Gebiet kontrollieren wie auch der Zuständigkeitsvermutung des Staates, um dessen Staatsgebiet es geht, stützen. Der Autor hält dafür, dass das Gericht in beiden Fällen seine Entscheidungen, in Übereinstimmung mit dem allgemeinen internationalen Recht und dem Konventionsrecht, auf die Verpflichtung des betroffenen Staates zu sorgfältigen Vorsichtsmassnahmen stützen sollte.

Riassunto – Il conflitto del Nagorno-Karabakh di fronte alla Corte europea dei diritti dell’uomo: i casi pendenti e alcune previsioni circa la giurisdizione e la responsabilità dello Stato

Questo articolo analizza due aspetti dei casi pendenti dinnanzi alla Corte europea dei diritti dell’uomo, relativi al conflitto del Nagorno-Karabakh: la giurisdizione e la responsabilità statale. La Corte ha preso la saggia decisione di trattare simultaneamente i due casi, simmetrici quanto al contesto fattuale, davanti alla Grande Camera. Nonostante i fatti siano ancora altamente controversi, l’approccio giuridico della Corte può fondarsi su una solida giurisprudenza in materia di giurisdizione extraterritoriale degli Stati stranieri che detengono il controllo di un territorio, e la presunzione di giurisdizione sul territorio nazionale dello Stato Parte. L’autore sostiene che, in entrambi i casi, la Corte dovrebbe basare la sua decisione sugli obblighi di due diligence dello Stato convenuto, in conformità con il diritto internazionale generale e la giurisprudenza relativa alla Convenzione.

Resumen – El conflicto de Nagorno-Karabaj ante el Tribunal Europeo de los Derechos Humanos: Casos pendientes y ciertas previsiones en torno a la jurisdicción y responsabilidad del Estado

El presente artículo aborda dos aspectos concernientes a las causas abiertas ante el Tribunal Europeo de los Derechos Humanos en relación con Nagorno-Karabaj: jurisdicción y responsabilidad del Estado. El tribunal tuvo en su momento el acierto de examinar dos casos, similares en cuanto a la fundamentación fáctica, simultaneamente a través de la Gran Sala. Por mucho que puedan discutirse los hechos y antecedentes en ambos supuestos, el tribunal no ha de andar escaso en cuanto a precedentes relativos a la jurisdicción extraterritorial de un Estado sobre el territorio de otro y la presunción en virtud a la cual se encuentra ejerciendo la misma como si de su propio territorio se tratase. El autor considera que en ambos supuestos el tribunal, por aplicación del Derecho Internacional General y de su propia jurisprudencia, debería apoyar su decisión en la obligación del deber de diligencia exigible al Estado demandado.